در کل سه دلیل اصلی برای این کار وجود دارد. اولین و مهم‌ترین دلیل این است که با وجود موانعی که در آفرود روی زمین وجود دارد، از سنگ و چوب تا خود زمین ناهموار، تکان‌های زیادی به خودرو وارد می‌کنند که کیفیت سواری را کاهش می‌دهند. کم کردن باد لاستیک باعث می‌شود که سیستم تعلیق بسیار بهتر عمل کرده و ضربات ناشی از موانع را تا حد زیادی جذب کند.
دومین دلیل این است که کشش سطحی و چسبندگی لاستیک‌ها را به جاده بیشتر می‌کند. هرچه باد لاستیک‌ها کمتر شود، سطح بیشتری از لاستیک با زمین درگیر است و سطح بیشتر به معنای اصطکاک بیشتر است.
این اصطکاک در آفرود امری کلیدی است مخصوصاً اگر از مانعی نیاز به بالا رفتن باشد یا لاستیک در محیطی مانند گل سر بخورد این نیرو به کمک راننده می‌آید. و سومین دلیل از سوی او:
تماس نرم‌تر لاستیک و اصطکاک بالاتر باعث می‌شود کمتر به محیط آسیب برسد.
میزان آن به شدت وابسته به نوع زمین است. اگر فقط قصد حرکت روی جاده خاکی و شنی دارید و مسیرهای طولانی را با سرعت طی می‌کنید، بهتر است فشار را حدود ۲۵ تا ۲۸ PSI یا ۱.۷ تا ۱.۹ اتمسفر تنظیم کنید.
اگر سرعت پایین‌تر و سطح سخت‌تر مثل محیط‌های سنگی یا گلی هدف شما است، می‌توانید فشار را پایین‌تر بیاورید و به حدود ۲۰ تا ۲۵ PSI یا ۱.۳ تا ۱.۷ اتمسفر برسانید.
برای سطوح ماسه‌ای یا مانند آن می‌توانید این فشار را حتی پایین‌تر بیاورید و به حدود ۱۵ الی ۲۰ PSI یا ۱.۱ تا ۱.۳ اتمسفر هم برسانید. البته شن انواع مختلفی دارد، مانند: شن درشت، ریز، مخلوط با سنگ، خیس یا خشک، که میزان مناسب فشار را مشخص می‌کنند. کاهش باد لاستیک به هیچ وجه به تایر شما آسیب نمی‌رساند ولی یادتان باشد قبل از بازگشتن به سطوح عادی و حرکت با سرعت، دوباره فشار آن را تنظیم کنید.
علاوه بر تمام این‌ها نوع خود تایر به شدت در آفرود و چسبندگی تأثیر دارد. در کل کیفیت رانندگی به لاستیک‌ها و تنظیم آن بستگی دارد.
برای کاهش فشار و تنظیم آن از وسایل مخصوص این کار که در فروشگاه‌های آفرود پیدا می‌شود استفاده کنید. برای پر کردن لاستیک، تنوع زیادی در انتخاب پمپ‌های همراه وجود دارد، پمپ‌های ارزان سرعت کم‌تری دارند و گران‌ترها علاوه بر سرعت کیفیت و عمر بالاتری دارند.
این جملات را به خاطر بسپارید. لحظه‌ی ورود به جاده خاکی هوا را خالی کنید، و لحظه بازگشت آن را پر کنید. در این صورت کیفیت سواری بیشتر و استهلاک کم‌تری در انتظار شماست.
