در این مقاله به قوانین مسابقات آفرود و عوامل موثر در آن خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.
شیب
تند و زمین مسطح با یکدیگر مسابقه می دهند. لازم است که تمامی رانندگان دارای
گواهینامه رانندگی معتبر و یک گواهینامه موتورهای مسابقه ای باشند. .
شماره های شروع کننده ،توسط
سازمان دهنده مسابقه داده می شود.
کلاس ها
وسایل نقلیه به دو کلاس MODIFIED (تغییر یافته) وUNLIMITED (نامحدود) تقسیم می شوند. یک یا دو تن از
رانندگان ممکن است که با یک وسیله در یک مسابقه با یکدیگر رقابت کنند. در صورتی که
دو راننده که وسیله نقلیه آنها مورد تأیید برای شرکت در هر دو کلاس مسابقه ای
باشد، می توانند در کلاس هایی جداگانه شرکت کنند. یک راننده با وسیله نقلیه اش
ممکن است فقط در یک کلاس شرکت کند. هیچ راننده ای حق ندارد که وسیله نقلیه خود را
در طول مسابقه تغییر دهد.
کمیته سازمان دهنده مسابقه
کمیته باید دست کم از سه نفر
تشکیل شده باشد. اعضای کمیته اجازه ندارند که در مسابقه شرکت نمایند. کمیته، مسئول
تصمیم گیری در مورد هرگونه قانون جانبی برای چگونگی مسابقه می باشد که البته این
قوانین جانبی لازم است که دست کم یک هفته قبل از شروع مسابقات به اطلاع رانندگان
برسد.
هیئت داوران
هیئت داوران از سه نفر داور
دارای مجوز، شامل رئیس هیئت داوران می شود که مجوز خود را از سازمان مسابقات رالی
کشور دریافت نموده اند، رئیس مسابقات و مسئولان فنی که باید دارای مجوز بوده به علاوه
حق شرکت در مسابقه را ندارند. افزون بر اعضای فوق، دست کم به چند عضو دیگر هم نیاز
است: مسئول مسابقه، رئیس امنیت، شروع کننده (استارتر)، مسئول زمان گیری، مسئول
مناطق خارج از مسیر برای رسیدگی به آنهایی که ضمن مسابقه اتومبیل رانی نیاز به کمک
دارند و داوران در طول مسیر. داوران مذکور نیازی به داشتن مجوز ندارند اما باید به
وظایف خود آگاهی کامل داشته باشند.
مدارک
تأییدیه سازمانی از سازمان
مسابقات رالی همراه با تضمین های لازم
تأییدیه مالک منطقه مسابقه
تأییدیه نیروی انتظامی (یا
مقامات دیگر)
مسئول مسابقه باید تمامی این
مدارک را نزد خود نگه داشته و تحویل رئیس هیئت داوران دهد.
پیست مسابقه
زمین مسابقه باید دست کم دارای۶پیست مسابقه باشد. هر پیست باید بین ۳۰ تا ۷۰۰ متر و حداقل پهنای هر
پیست باید ۴ متر باشد.
پیست ها باید به طور مشخص
علامت گذاری شده باشند – حاشیه چپ ، سفید، در کلاس نا محدود و به رنگ زرد در کلاس
متغیر. علامت های حاشیه راست در هر دو کلاس به رنگ قرمز یا سیاه می باشند. علامتها
باید به گونه ای باشند که هیچ گونه خطری را برای رانندگان، مسئولان مسابقه و یا
تماشاچیان به وجود نیاورند. اگر پیست ها نزدیک به یکدیگر باشند، باید ورودی های
فعال هم علامت گذاری شوند.
هر پیست به پنج منطقه امتیازی
تقسیم می شود: ۱۰۰، ۲۰۰، ۲۵۰، ۳۰۰، ۳۵۰٫
علامت منطقه ۳۵۰ باید در جایی قرار
گیرد که کاملاً جدا از علامت پایان مسیر باشد.
داورها در سه منطقه اول
مسابقه، امتیازی زیر ۱۰ در نظر می گیرند. سه منطقه آخر تقسیم بندی نشده است. (منظور آن است که ۲۵۰، ۳۰۰ یا ۳۵۰ امتیاز می گیرید – به
عنوان مثال، امتیازی برابر با ۳۲۰ نداریم).
در جلسه رانندگان، باید عکس یا
کروکی پیست ها در اختیار رانندگان قرار گیرد. این عکس باید علامت های مناطق (خطوط)
و علامت های کاملاً خارج از پیست ها را هم در برگیرد.
مقررات امنیتی
در تمام مدت، یک آمبولانس و یک
تیم پزشکی باید حضور داشته باشند. مأموران آتش نشانی با به همراه داشتن حداقل ۶ کیلوگرم پودر خاموش کننده آتش در ورودی های شروع
و پایان حضور داشته باشند. کپسول آتش نشانی گاز دی اکسید کربن باید در ورودی شروع
موجود باشد. دو وسیله نقلیه نجات دهنده همراه با افراد و تجهیزات حمل کردن در
مسابقه حضور داشته باشند. افرادی با تجهیزات برنده هیدرولیک، اهرم و یک چاقو برای
بریدن کمربند ایمنی باید در یک واحد سیار در پیست حضور داشته باشند.
محدودیت های لازم برای جلوگیری
از آسیب دیدگی تماشاگران نیز باید در نظر گرفته شود.
منطقه خارج از مسیر
باید دو آتش نشان – با به
همراه داشتن دست کم ۶ کیلو پودر خاموش کننده- به سهولت در دسترس باشند. حداکثر محدوده سرعت در
منطقه خارج از مسیر ۵ کیلومتر بر ساعت است.
در خارج از محدوده باید یک
منطقه آزمایش وجود داشته باشد. منطقه آزمایش باید حداقل ۲۵ متر طول داشته و رانندگی در یک جهت در آن مجاز
باشد. در طول مسابقه، منطقه آزمایش مذکور باید در دسترس رانندگان باشد.
بررسی های فنی
تمامی وسایل نقلیه باید قبل از
هر گونه آزمایش یا مسابقه ای مورد تأیید بازرس فنی قرار گرفته و همچنین راننده و
مکانیک باید حضور داشته باشند. تست ترمز حتماً انجام شده و داور فنی، در مورد کلاس
وسیله نقلیه تصمیم گیری می کند.
جلسه رانندگان
تمامی رانندگان باید در جلسه
ای که دست کم ۳۰ دقیقه قبل از شروع مسابقه برگزار می شود، حضور بهم رسانند. رانندگانی که
در این جلسه شرکت نکنند، ممکن است که از شرکت در مسابقه محروم شوند.
مسابقه
هیچ سرنشینی حق حضور در ماشین
مسابقه ای را ندارد.
۱۱٫۱٫ شروع
ترتیبات شروع توسط سازمان
دهنده مسابقه صورت می گیرد. در صورتیکه دو راننده با یک اتومبیل مسابقه می دهند،
باید به گونه ای قرار گیرند که نیمه زمین شروع ،آنها را از یکدیگر جدا سازد. در هر
پیست، رانندگان شروع کننده، برای پیست بعدی، به انتهای صف منتقل می شوند. تعداد
رانندگان برای هر پیست باید با تعداد کل رانندگان تقسیم شده به تعداد پیست ها
برابر باشد.
رانندگان باید ظرف مدت ۱ دقیقه از علامت دادن استارتر، در ورودی خط شروع
قرار گیرند. در صورتیکه راننده ای ظرف این مدت در جایگاه خود حاضر نشود، پیست برای
راننده مذکور بسته خواهد شد. اگر راننده ای ظرف مدت مذکور در جایگاه حاضر نشود، به
انتهای صف شروع راهنمایی شده و در ضمن، به اندازه ۵۰ درصد امتیازی که در آن پیست کسب کند، جریمه خواهد
شد.
در صورتی که راننده ای تا ۱ دقیقه پس از علامت دادن استارتر، مسابقه خود را
شروع نکند، پیست به روی او بسته خواهد شد. هر راننده ای که از دور مسابقه خارج شود
باید بلافاصله مسئول پیست را مطلع سازد.
۱۱٫۲٫ تست صلاحیت
در صورتیکه تعداد رانندگان در
یک کلاس بیش از ۱۲ نفر باشد، در آنصورت سازمان دهنده مسابقه، از آنان مجدداً تست صلاحیت می
گیرد.
۱۱٫۳٫ پرچم ها
لازم است که در کل از سه نوع
پرچم مختلف استفاده شود: قرمز، سبز و پرچم شروع.
پرچم قرمز برای آگاهی دادن از
بسته بودن پیست، یا علامت دادن به رانندگان در مورد خطرو یا نامساعد بودن شرایط
پیست مورد استفاده قرار می گیرد.
پرچم سبزبرای آگاهی دادن از
مساعد بودن پیست به کار برده می شود و به محض ورود راننده به پیست، باید پایین
آورده شود. پرچم شروع (پرچم ملی) برای آگاهی دادن از شروع مسابقه استفاده می شود.
از یک علامت روشن هم می توان به جای پرچم شروع استفاده نمود.
۱۲٫ داوری
به رانندگان تا ۳۵۰ امتیاز داده می شود.
پایان یک منطقه، زمانی است که وسط چرخ های عقب اتومبیل از قسمت علامت گذاری شده آن
منطقه عبور کند. تمامی ورودی ها باید در مسیر درست و به ترتیب پشت سر گذاشته
شوند.در برخی موارد، علامت های کاملاً خارجی وجود دارد که نشانه خطی هستند که هیچ راننده
ای نباید وارد آن لاین شود. این علامت ها باید توسط مسئول پیست استفاده شوند تا
رانندگان را از ورود به مناطقی که جزو مسیر مسابقه نیست بازدارد. این علامتها باید
حداقل ۱متر خارج از علامت های معمول قرار گیرند.
موارد ی که مشمول جریمه خواهد
بود:
توقف در پیست و آنگاه ادامه
دادن ……………………………………. ۱۰ امتیاز
تماس با یک علامت ورودی به یک
پیست توسط یک چرخ………. ۲۰ امتیاز
تماس با یک علامت ورودی به یک
پیست توسط دو چرخ ………………. ۴۰ امتیاز
تماس با یک علامت ورودی به یک
پیست توسط سه چرخ………. ۶۰ امتیاز
فقط یک چرخ اتومبیل بر روی
علامت ورودی پیست قرار گیرد…… ۱۰۰ امتیاز
واژگون شدن در
پیست…………………………………………………………… ۴۰ امتیاز
تخریب غیر ضروری پیست
…………………………………………… ۵۰ امتیاز
(درصورت تلاش برای ادامه
مشمول جریمه خواهد بود)
داوران دراین موارد از امتیاز
دادن خودداری می کنند:
شروع مسابقه قبل از علامت دادن
غلت خوردن
به اشتباه از یک ورودی گذشتن
مجدداً از ورودی که قبلاً به
درستی از آن عبور شده، رد شدن
گیرکردن یا توقف بیش از یک
دقیقه
برخورد با خط علامت خارجی
برداشتن کلاه یا بازکردن
کمربند ایمنی
علامت دادن به مسئولان مبنی بر
خودداری کردن از ادامه مسابقه
میزان کسری امتیاز برای ورودی
های ۳۰۰ و ۳۵۰، ۵۰درصد یا به میزان کسری معمول می باشد. در صورتیکه یک ورودی پشت سر گذاشته نشده
باشد تا امتیاز آن تعلق گیرد، امتیازی هم نباید کسر شود. حداقل امتیاز برای هر
پیست، صفر می باشد.
زمان مسابقه
زمان مسابقه برای همه رانندگان
به سرعت می گذرد. زمان ، از لحظه ای که اتومبیل از خط شروع عبور می کند تا لحظه ای
که خط پایان را پشت سر می گذارد، محاسبه می شود.
ترجیحاً بهتر است که از یک
وسیله دیجیتالی برای ثبت زمان استفاده کرد. در صورتیکه از زمان گیر دستی استفاده
می شود، لازم است که سه نفر اقدام به ثبت زمان کنندو بین زمان های ثبت شده میانگین
گرفته شود. سریعترین راننده، ۳۵۰ امتیاز دریافت خواهد
کرد. رانندگان دیگر به ازای هر یک دهم ثانیه اختلاف با زمان اولین نفر، ۱ امتیاز از دست خواهند داد. حداکثر زمان برای هر
پیست، سه دقیقه است. حداقل امتیاز برای پشت سر گذاشتن یک پیست، ۱۵۰ است.
هر پیست به چهار منطقه تقسیم
شده است. هر راننده ای که نتواند تا آخر مسابقه ادامه دهد، به ازای تمام کردن هر
منطقه از پیست مورد نظر، ۲۵ امتیاز کسب خواهد کرد. در صورتیکه راننده ای ، در مدتی بیش از مدت مقرر،
مسابقه را به اتمام برساند ، زمان متوقف شده و امتیازبندی بر اساس مناطق پشت سر
گذاشته شده محاسبه خواهد شد. تمامی ورودی ها باید به درستی و در مسیر درست خود پشت
سر گذاشته شوند. از هر ورودی فقط یکبار باید عبور انجام پذیرد. همواره ، دست کم
یکی از چرخها باید از ورودی بعدی عبور کند تا امتیاز منطقه قبلی محاسبه گردد- در
غیر اینصورت امتیاز منطقه قبل در نظر گرفته نخواهد شد. برخورد با قسمت های علامت
گذاری شده، ۱۰ امتیاز جریمه در پی خواهد داشت. دست کم، یک چرخ باید با ورودی برخورد کرده
و یا از میانه آن حرکت کرده باشد. پشت سر دیگری حرکت کردن یا چرخیدن مجاز است.
قوانین جانبی مسابقه، محدودیت های دیگری را علاوه بر موارد فوق ، اعمال خواهند
نمود.
برنده مسابقه، راننده ای است
که بالاترین امتیاز را در پایان مسابقه کسب کرده است. نتایج، پس از پایان هر مرحله
مسابقه، باید در اختیار تمامی رانندگان قرار گیرد.
۱۳٫ تصمیم گیری
در زمانی که امتیازات مساوی کسب شده باشد
اگر هر یک از سه نفر برتر،
امتیازات یکسانی کسب کرده باشند، آنگاه در نظر گرفته می شود که کدامیک از رانندگان
موفق به کسب بیشترین امتیازها در بیشتر مراحل مسابقه شده است. اگر در این زمینه هم
نتایج یکسانی به دست آمد، رانندگان مورد نظر باید یک مرحله دیگر با هم به رقابت
بپردازند.
۱۴٫ اعتراضا ت
زمان اعلام هر گونه اعتراضی، ۳۰ دقیقه پس از اعلام نتایج است. هر اعتراضی، در
مورد کلاس بندی اشتباه یک اتومبیل باید در کمتر از ۳۰ دقیقه قبل از شروع مسابقه اعلام گردد.
۱۵٫ لوازم ایمنی
شخصی رانندگان
ست لباس رالی مورد تأیید FIA یا SFI
کاپوت ضد حریق رانندگان
دستکش های ضد حریق
کفش های ضد حریق
کلاه ایمنی که تمام صورت را می
پوشاند و مورد تأیید FIA or SFI 8860-2004, Snell SA 2000, Snell SA2005, SFI 31.1A,
SFI 31.2 A یا BS6658-85 type A/FR certified، برای مسابقات رالی ماشین. (تاریخ
الزامی ندارد). استفاده از چانه بند شدیداً توصیه می گردد.
توجه: سازمان دهنده مسابقه می
تواند اجازه استفاده از انواع دیگر کلاه های ایمنی را هم طبق قوانین محلی ASN تأیید کند.
عینک یا محافظ ایمن در مقابل
تراشه های حین تصادفات.
گردن بند محافظ کل گردن. ضخامت
گردن بند باید با فاصله میان کلاه ایمنی و شانه ها تناسب داشته باشد تا به خوبی
حالت حفاظتی داشته و از حرکت های اضافی سر جلوگیری کند.
پس از این قوانین کلی در
مسابقات فرمولا آف رود به قوانین مربوط به اتومبیل ها می رسیم. در این قوانین،
تمام موارد در مورد کلاس های مختلف ذکر شده و شرکت کنندگان ملزم به اجرای این
قوانین خواهند بود.
کلاس تغییریافته (MODIFIED
CLASSS)
ماشین های مسابقه ای تأیید شده
تمامی ماشین ها باید دارای دو
محور و چهار چرخ باشند.
تمامی ماشین ها باید از نظر
شکل ظاهری به مشابه ماشین هایی باشند که به صورت انبوه تولید شده اند.
تمامی ماشین های دارای مجوز
بعد از اول ژانویه ۲۰۰۶ باید دارای دو صندلی کنار هم باشند.
پس از ژانویه ۲۰۱۰، تمامی ماشین هایی که
در کلاسmodified (تغییر یافته) مسابقه می دهند باید دارای دو
صندلی کنار هم باشند.
بدنه و شاسی اتومبیل
ساختار اصلی بدنه باید ساخته
شده از موارد زیر باشد (مربوط به ماشین هایی است که پس از اول ژانویه ۲۰۰۶ مجوز دریافت کرده اند)
بدنه اصلی متعلق به یک اتومبیل۴wdتولید انبوه شده باشد.
تیوب فلزی یکدست با حداقل سایز۴۵ در۲٫۵ میلی متر یا ۵۰ در ۲ میلی متر (۳۵۰N/mm2)
تیوب مستطیلی با حداقل سایز ۴۰ در ۶۰ در ۳ میلی متر (۳۵۰N/mm2)
تیوب مربعی با حداقل سایز ۴۵ در ۴۵ در ۳ میلی متر (۳۵۰N/mm2)
استفاده از آلومینیوم، فلزات
ضد زنگ یا فلزات کرومی مجاز نمی باشد.
چرخ ها و فنر
تایر
فقط استفاده از تایر کوتاه از
نوع“Multipaddle” یا “Padla Trak” مجاز است.
استفاده از تمامی انواع
تایرهایی که برای رانندگی در خیابان مجاز شناخته شده اند، بلامانع است. استفاده از
تایرهایی که شیارهای آنها به صورت سفارشی درست شده است، مجاز نمی باشد.
استفاده از زنجیر چرخ یا هر
نوع وسیله دیگر مجاز نمی باشد.
چرخ ها : انتخاب آزاد
فنر : انتخاب آزاد
استفاده از فنر پویا، قابل
تنظیم در مسابقات مجاز نمی باشد.
برای ماشین های دارای مجوز پس
از اول ژانویه ۲۰۰۶
منبع: offroad4x4