لندرور یکی از شناخته شده ترین خودروهای پرقدرت و توانا در آفرود و جاده های خارج شهر است این محصول ساخت بریتانیا، همیشه با بزرگان این کلاس از خودروها مقایسه میشود و موفقیت در این امر را باید در ریشه آن یعنی در لندرور های سری 1 تا 3 جستجو کرد که همگی در زمان خود و حتی حالا نیز خودروهایی توانایی در خارج از جاده محسوب می شوند .
طراحی و ساخت لندرور به زمانى بازمى‌گردد که جنگ دوم جهانى با برجا گذاشتن ويرانيهای بسیار پايان گرفته بود، و کمپانی لندرور هم که در سالى هيل انگلستان واقع شده بود مانند بسيارى از کمپانی های ديگر با پايان گرفتن جنگ، سياست جديدى را براى توليدات خود اعمال کرد.
اين کارخانه که در آن زمان به توليد اتومبيل موريس مشغول بود و در کنار آن مقدارى از لوازم و ماشين‌آلاتى را که در شرايط جنگ مورد نياز بود نيز توليد مى‌نمود، با پايان گرفتن جنگ تصميم به توليد وسيلهء نقليه‌اى گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتى از نياز وارداتى خود را نظير مواد اوليه تامين کند و همچنين خودرو توليد شده براى فعاليتهاى عمرانى پس از جنگ نيز مفيد واقع گردد.
موريس ويلکس سرمهندس کارخانه به همراه برادرش تصميم به طراحى و توليد يک اتومبيل چندمنظوره دوديفرانسيل گرفتند که بتوان آن را جايگزين اتومبيل‌هاى دوديفرانسيل آمريکائى نظير جيپ هاى فورد و ويليز که در آن زمان اولين و تنها خودروهاى دو ديفرانسيل بودند، بکنند.
بعد از گذشت پنج ماه اولين نمونه اين ایده جديد که لندرور ناميده مى‌شد، آماده شد. زمان در توليد اين خودرو بسيار حائز اهميت بود زيرا باید براى بقاى کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانى راه پيدا مى‌کرد و سرانجام در سى‌ام آوريل ١٩٤٨٨ براى اولين بار در نمايشگاه جهانى خودرو در آمستردام، لندرور به جهانيان معرفى شد. اين خودرو به سرعت نظر ها را متوجه خود نمود زيرا داراى ويژگيهاى خاصى بود، خودرویى چندمنظوره بود که جزئيات زيادى در طراحى آن رعايت شده بود.داراى موتورى چهارسيلندر بود که توسط گيربکسى چهار سرعته نيرو را به چهار چرخ منتقل مى‌کرد و در کنار آن از گيربکس کمک نيز سود مى‌جست، بنابراين داراى چهار دنده سبک و چهار دنده سنگين بود.
لندرور در آغاز به کار و تولید خودروهای شاسی بلند خود که از سال 1947 آغاز شده بود، همان اتاق جعبه ای و چهارگوش شبیه دیفندر های فعلی را برای لندرورهای سری 1 به کار گرفته بود. آغاز شروع به کار روی پروژه لندرور همزمان با روزهای جنگ جهانی بود و به همین دلیل رنگ پایه نیز برای محصولات تولیدی سبز ارتشی انتخاب شد در آن زمان لندروور از زیر شاخه های کمپانی روور بود.
این آفرود نیز راه رقیب سنتی خود یعنی تویوتا لندکروزر را پیش گرفت و برای ساخت خودرو همه جا رو خود از جیپ الگو برداری کرد تا آنجا که اولین نسل از شاسی جیپ و پیشرانه 1/6 لیتری روور (p3) به قدرت 51 اسب بخار استفاده کرد و بدنه نیز از ورقه های آلومینیوم ساخته شد تا هم سبکتر باشد و در کنار آن از پوسیدگی در هوای مرطوب اروپا دور بماند.
ضمن اینکه چون تمام قطعات بدنه با پیچ و پرچ به هم متصل شده بودند تعمیر و تعویض آنها بسیار ساده و سریع انجام میشد . اولین پیش نمونه ساخته شده و برای تست های فنی این خودرو آن را به چالش گل و لای عمیقی بردند که لندرور از آن موفق بیرون آمد و تایید کارشناسان را برای رفتن روی خط تولید دریافت کرد.
ادامه دارد . . .
منبع: offroad4x4.ir