تعلیق خودرو سه کار انجام می دهد: نرم کردن ضربه ها (حاصل از دست اندازها)، نگه داشتن تایرها در تماس با جاده و کنترل پایداری خودرو. می توانید اطلاعات بیشتری درباره این اصول در How Car Suspensions Work (سیستم تعلیق خودرو چگونه کار می کند) بیابید، ما در اینجا مرور کوتاهی خواهیم داشت. فنر انرژی نیروهای موثر بر چرخ ها را جذب کرده آنها را کاهش می دهد. دو نوع متداول از فنرها عبارتند از فنر کویل (فنر مارپیچ یا لول) و فنر برگی (تخت). هردوی این فنرها به خوبی انرژی را می گیرند، اما برای کاهش یا تعدیل لرزش آنها بعد از خوردن به یک دست انداز ضربه گیر لازم دارند.
هر چرخ خودرو یک فنر و یک ضربه گیر دارد، اما تعلیق جلو مانند تعلیق عقب خودرو نیست؛ به این دلیل که دو چرخ جلو باید به چپ و راست حرکت کنند. تعلیق جلو گشتاور ترمز را نیز جذب می کند. از اینرو، تعلیق جلو پیچیده تر است.
تعلیق جلوی خودروهای آفرود به دو دلیل پیچیده تر هستند: چرخ ها معمولا بزرگترند، و زمین های آفرود تکان های بدتری ایجاد می کند. سیستم تعلیق جلوی خوردوهای فورویل درایو و SUVها اغلب دارای یک اکسل صلب با فنرهای برگی (تخت) است. چنین تعلیقی را سیستم وابسته می نامند چون چرخ ها از پهلو متصل شده اند تا باهم و به صورت واحد حرکت کنند. فنرهای برگی به فریم خودرو متصل می شوند و سپس، از طریق پیچ های U، به پوسته (هوزینگ) اکسل متصل است. یک میل موجگیر روی هر طرف از اکسل سوار شده که واژگونی بدنه را کنترل می کند.
تعلیق جلوی 4×4/SUV شامل موارد زیر می باشد:
اکسل صلب با فنرهای لول، سیستم وابسته دیگری است که فنرهای تخت چندتایی را با فنرهای کویل عوض می کند. بسیاری از رانندگان آفرود فنرهای لول را ترجیح می دهند چون طراحی جمع و جوری دارند و سواری بی صداتر و نرم تری فراهم می کنند.
تعلیق جلوی مستقل (IFS)، نوعی از تعلیق است که در آن دو چرخ جلو به طور مستقل حرکت می کنند. در یک سیستم IFS یک بازوی کنترل بالایی و یک بازوی پایینی در یک طرف به چرخ، و در طرف دیگر به فریم متصل می شوند. فنر بندی یا با میله های پیچشی کامل می شود، که مانند فنرهای لول ساده شده عمل می کنند، یا این کار باپایه (استرات) کویل صورت می گیرد که فنر لول را با یک ضربه گیر به شکل یک واحد منفرد ترکیب می کند.
- تیر کشانش دوقلو (TTB)، یا twin I-beam، سیستم تعلیقی است که فورد برای ترکیب بهترین سیستم های وابسته و مستقل طراحی کرده است. سیستم TTB دو تیر در جلوی خودرو دارد. هر تیر روی یک محور در یک انتها، و روی چرخ در انتهای دیگر سوار شده است. تیرها کمی همپوشانی دارند و دراصل مانند یک بازوی کنترل بلند عمل می کنند. وجود یک اتصال U در مرکز موجب می شود هر دو تیر بتوانند به طور مستقل حرکت کنند.
در عقب بیشتر خودروهای 4×4، تقریبا همیشه یک اکسل صلب با فنرهای لول یا تخت می بینید. رانندگان آفرود اغلب روی طرف های مخالفِ اکسل ضربه گیر نصب می کنند – یکی در جلو و یکی در پشت اکسل – تا سرو صدا و ضربه اکسل، یا همان تکان های سریع بالا و پایین اکسل عقب که در اثر شتاب ناگهانی ایجاد می شود را کاهش دهند.
مترجم : علیرضا فروغی فر
منبع : پارس تیونینگ